Frits Esser uit Kerkrade, oud-bestuurslid en Lid van Verdienste van de Limburgse Schaakbond, is op 86-jarige leeftijd overleden.
Frits Esser was ruim 60 jaar lid van de schaakbond en van SV Schaesberg.
Van SV Schaesberg was hij ook erelid.
Hij was niet alleen schaker, maar deed ook ongelooflijk veel werk als bestuurslid en vrijwilliger in allerlei functies. Je kon het zo gek niet bedenken of Frits deed het: organiseerde wedstrijden, was wedstrijdleider, maakte clubbladen en probeerde iedereen enthousiast te maken voor het schaken. Ook was hij een verwoed hobbyfotograaf. Bij vele schaakwedstrijden kon je hem zien met een fotocamera.
Helaas werd de gezondheid de laatste jaren minder waardoor hij niet meer naar zijn schaakavonden kon gaan. Maar achter de schermen was hij nog volop betrokken en had hij nog contacten met schaakvrienden. In de nacht van 21 op 22 augustus is hij thuis in Kerkrade overleden.
We missen de fijne persoonlijkheid van Frits en zijn betrokkenheid, een schaakvriend om nooit te vergeten!
We wensen zijn vrouw Bettie, familie en vrienden veel sterkte met het dragen van dit zware verlies.
Als iets bekend is over de uitvaart, zullen we dit dezer dagen in dit bericht aanvullen.
Zie verder:
Artikel over Frits Esser in jubileumboekje 75-jarig bestaan SV Schaesberg (2011)
Jubileumboekje 75-jarig bestaan SV Schaesberg (2011)
Frits Esser maakte twee boekjes met herinneringen over zijn schaakverleden bij SV Schaesberg:
Geregeld kreeg ik een partijtje van hem om na te spelen. En een van die partijen was Botwinnik tegen Lei Zanders.
Toen ik lang geleden tegen Frits zei dat ik jaren de naam Zanders heb gedragen wilde hij daar alles van weten. Mijn vader was jong gestorven ik was nog niet 1 jaar en mijn moeder trouwde opnieuw. En ik begreep niet goed op jonge leeftijd dat ik niet Zanders maar Zwakhalen heten. Ik was uiteraard voor Frits en tijdens de verhalen erover weer even een Zanders. Het was dus dan ook een oom van mij en zeker met grote trots. Het resultaat destijds was dat ik lang met de Fritsen (Esser en Hendriks) het clubblad heb gemaakt dat uitmondde in club van het jaar.
De aparte stemwisselingen en de gedrevenheid van Frits wie herkent dat niet!
Ik weet niet of de link werkt maar de moeite waard om te lezen. Gaat over wereldkampioen Botwinnik en Lei Zanders en Frits Esser uiteraard vooraan als toeschouwer.
https://www.svschaesberg.nl/nieuws.php?itemId=45
<p></p>
Frits was zo iemand die wel élke vereniging als lid wou hebben. Altijd actief voor de club zonder enige vorm van eigenbelang. De SV Schaesberg mocht zich gelukkig prijzen met zijn lidmaatschap. Zijn bestuursfuncties en tomeloze inzet voor het clubblad heb ik altijd bewonderd.
De immer vriendelijke Frits met een glimlach die zijn innerlijke plezier verraadde. Hoevaak kreeg ik (en velen met mij) van Frits een foto doorgestuurd waarop een van onze leden stond afgebeeld in een ver verleden. Die herinneringen deelde hij graag. De herinneringen aan Frits koesteren wij graag!
De Sv Schaesberg verliest in Frits een gewaardeerd lid, de Limburgse schaakgemeenschap verliest een gewaardeerde schaakcollega!
Wij wensen familie en vrienden veel sterkte toe!
Namens het bestuur van de SV Kerkrade.
Frits zat ook vol met verhalen, die hij enthousiast kon vertellen aan zijn schaakvrienden. Lang geleden gingen Frits en ik als invallers mee met Schaesberg 1 naar Utrecht. In de trein begon Frits te vertellen. De hele weg van Heerlen naar Utrecht Centraal bleef hij, op uiterst vermakelijke wijze, vertellen wat hij allemaal had meegemaakt. Het is misschien wel 20 jaar geleden, of nog langer, maar dat ik mij dit nog herinner zegt veel over Frits. Jammer dat hij niet meer onder ons is.
Dank Frank en Rien voor de mooie beschrijving van het schaakleven en van de persoon Frits Esser!
In memoriam Frits Esser
“Mister SVS is niet meer”
Het bericht van het overlijden van Frits Esser vervult mij met nostalgie. De persoonlijke geschiedenis van SVS kent meer iconen, maar voor mij was en blijft Frits “Mister SVS”. Het zegt al veel over hem dat hij erelid was van SVS en lid van verdienste van de LiSB, en dat is slechts de “officiële” kant, er is meer. Ik ken Frits sinds het begin van de jaren 70 als onze fietsenmaker. Ik woonde toen nog thuis bij mijn ouders in Schaesberg. Toen Frits er lucht van kreeg dat wij thuis fanatiek schaakten (mijn vader, twee broers en ik) liet hij niet na om ons telkens weer te verlokken bij SVS te komen spelen. Zo kwam het dat ik mij in de zomer van 1974 voor het eerst meldde op de clubavond in het Streeperkruis. De rest is historie (voor de insiders). Frits speelde toen regelmatig mee in het eerste team in de Overgangsklasse van de LiSB. Mijn generatiegenoten kennen deze tijd als de Gouden “Eeuw” van het schaken in Limburg, in feite de tweede schaakgolf. De eerste schaakgolf was na het wereldkampioenschap van Max Euwe in 1935, waarna SVS werd opgericht. De tweede golf werd een feit na de uiterst spectaculaire tweekamp Spasski - Fischer in 1972. Een team telde toen nog 10 (!) spelers en de V&D warenhuizen in Heerlen en in Sittard waren afgeladen met simultaanseances door de groten der aarde. Zelfs Tal, de Tovenaar van Riga, wandelde daar over de etages, ik heb hem gezien en waarschijnlijk heeft Frits hem de hand geschud. Binnen deze bruisende schaakcultuur bewoog Frits zich als een vis in het water met zijn aanstekelijk enthousiasme en bovenal toonde hij zich bescheiden en kameraadschappelijk. Op het bord was Frits meer een pure liefhebber dan een houwdegen. Hij genoot zichtbaar van de schoonheid en de grilligheid van het spel. Hij fotografeerde en schreef er graag over. Samen met Frank Clevers en Josef Stupp schreef hij het boek Allemaal schaken over het Limburgse schaakleven. Tot op hoge leeftijd verzorgde Frits nog het clubblad van SVS. De afgelopen jaren stuurde hij mij enkele malen foto’s uit de oude doos, voornamelijk in zwart-wit. Dat zijn nu dus de laatste geworden. Op de club zullen we jaarlijks blijven spelen om de Frits Esser wisseltrofee, onze laatste actieve herinnering aan Mister SVS.
Rien Seip, 24 augustus 2023